Osobiście jestem wielkim fanem destylarni Buffalo Trace i staram się degustować wszystko co wyszło spod z ich magazynów. BT to też ta destylarnia która jako pierwsza wprowadziła w życie markę opartą tylko na wersjach Single Barrel czyli Blanton’s i idąc za ciosem tego sukcesu z czasem wprowadzili także inne “jednobeczkowce” takie jak Elmer T. Lee oraz właśnie Rock Hill Farms. Wszystkie powyższe bazują na tzw. Mash Bill #2 (prawdopodobnie pomiędzy 12 a 15% żyta) który poza nimi spotkamy jeszcze w Hancock Reserve oraz Ancient Age. Warto jednak wspomnieć, że Rock Hill Farms z mocą 100 proof (50% ABV) jest najmocniejsza (czy. najmniej rozwodnioną) edycją z Mash Bill #2, wyjątkiem jest oczywiście wersja Blanton’s Straight From The Barrel ale chodzi tutaj raczej o “regularne edycje”. Nie ma nigdzie oficjalnych informacji nt. tego jak długo leżakuje destylat ale są pewne przecieki które mówią o 7 latach czyli wychodziło by na to, że rok krócej niż dobrze znany Blanton’s aczkolwiek można wyszukać też informacje nawet o 8-10 latach leżakowania.
Kolorek jest bardzo przyjemny, ciemny i głęboki.
W nosie czuć trochę żyta, coś jakby mydliny (ale takie przyjemne), masa ziół, wanilia, miód wielokwiatowy i brązowy cukier.
Smak to nadal żytnie nuty ale nie mocno gryzące a po prostu przyjemnie pikantne, słodki cukier waniliowy i łagodne nuty miodowe. Generalnie bogato ale delikatnie.
Finish średnio długi i też raczej delikatny. Wanilia i mała ilość nut drewnianych.
Interesujące jest to, że z mocą 50% Rock Hill Farms jest jednak dość delikatny i wyjątkowo mało wyczuwalne są nuty drewniane których zwykle pełno w bourbonie.
Powiem szczerze, że przed degustacją obiecywałem sobie ciut więcej od tej butelki, może niesłusznie. Co prawda jest to bardzo dobry bourbon ale chyba jednak z całej “wielkiej trójcy” single barreli z Buffalo Trace moja klasyfikacja będzie taka: Elmer T. Lee, Blanton’s i na końcu (ale przecież z wysoką oceną) Rock Hill Farms. Warto szukać i próbować… jak ktoś znajdzie butelkę w dobrej cenie to niech daje znać!